WYSTAWA 2020, POZNAŃ
System
Wystawa w ramach: Poznań Art Week oraz międzynarodowego projektu Bunt. Nowe Ekspresje. Wystawa stanowi autonomiczny projekt jak i jest nieodłączną częścią jako instalacja wystawy Obszary Sztuki
Partnerzy projektu: Muzeum Narodowe w Poznaniu, Muzeum Miejskie w Dreźnie, Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej, Muzeum Miasta Łodzi, Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy, Dolnośląski Ośrodek Kultury i Sztuki, Uniwersytet Zielonogórski, Odra, Format; media: Contemporary Lynx; patronat MKiDN
21.05 – 30.06.2020
Galeria Duża Scena UAP, Miejskie Galerie UAP
ul. Wodna 24, Poznań
Kurator: Maciej Kurak
Artyści: Andrzej Bobrowski, Agnieszka Maćkowiak, Milena Hościłło, Maciej Kurak, Radosław Włodarski, Urszula Szkudlarek, Martyna Pakuła, Piotr Szurek, Maryna Mazur, Aleksandra Kosior, Stefan Ficner, Maksymilian Skorwider, Dorota Jonkajtis, Grzegorz Nowicki, Krzysztof Balcerowiak, Michał Tatarkiewicz, Witold Modrzejewski, Tomasz Jurek, Jarosław Janas, Maciej Kozłowski
System
System to wystawa, w której brali udział twórcy współtworzący grupę artystyczną 404. Koncepcja wystawy odnosiła się do zagadnienia związanego z obecnym sposobem funkcjonowania jednostki w społeczeństwie. Ujawniła mechanizmy kształtowania relacji międzyludzkich w kontekście dzisiejszej kultury konsumpcyjnej. Odnosiła się do zagadnień związanych z wyobcowaniem jednostki, będących następstwem systemu opartego na wartościach połączonych z gromadzeniem kapitału.
Urzeczowienie, wynikające ze strategii polegającej na zachowaniu status quo, doprowadza do tego, że ruchy wyzwalające z alienacji sprowadzane są do partykularyzmów lub kolejnych odsłon obowiązującego systemu. Z jednej strony entuzjastyczny młodzieńczy bunt, który nie może wydźwignąć się ponad własną interesowność, ujmowany jest w ujęciu formalnym jako sprzeciw dla sprzeciwu. Z drugiej strony specjalizacja zawodowa wynikająca z organizacji ekonomicznej kultury i społeczeństwa powoduje, że podmiot karłowacieje w wielkiej skali wyspecjalizowania.
Te dwa wątki stanowiły koncept wystawy System. Eksponowała ona każdą realizację z osobna – widoczną przez otwory w ścianie, a jednocześnie tworzyła zamknięty układ konkretnie rozmieszczonych prac. System ukształtował spójną wypowiedź twórczą, w której podstawową rolę odgrywały realizacje graficzne, ale też sposób ich prezentacji wymuszający współuczestnictwo odbiorcy w konstruowaniu wystawy poprzez wybór i kolejność oglądania prac. Grafiki tym samym, w kontekście przestrzennym i czasowym (kultura i społeczeństwo), ustanowiły wieloelementowy przekaz. Wystawa wpłynęła na zniesienie produktywności obrazu i pozwoliła każdemu uczestniczącemu artyście na zindywidualizowaną wypowiedź skupioną na odzwierciedlaniu złożonej rzeczywistości, a nie na budowaniu skutecznego komunikatu. Wpłynęło to intensywniej na receptywność odbiorcy.
Maciej Kurak